«چرا بعضيا كار خوب كه مي‌كنن مي‌گن يكي ديگه كرد؟!»
سيداحمد پرسيد
- ببين پسرم!
خدا گفته كه كارهاي با اخلاص رو قبول مي‌كنه
و اگر اخلاص نباشه
نمي‌پذيره
مي‌دوني اخلاص يعني چي؟
«نه، يعني چي؟»
- وقتي كاري رو براي اين‌كه پيش خدا عزيز بشيم انجام بديم
مي‌شه با اخلاص
اما
اگه براي عزيز شدن پيش مردم باشه
خدا مي‌گه برو پاداشش رو هم از همون مردم بگير!
حالا
يك شاخص و علامت وجود داره
براي اخلاص
اين‌كه اگر كار خوبي انجام بدي
و مردم
خيال كنن يكي ديگه اون كار رو انجام داده
اگه
ناراحت بشي
يعني با اخلاص نبوده
براي ريا بوده
براي خوشامد مردم بوده
اما اگه برات فرقي نكنه
اين علامت اخلاصه
خب
حالا
بعضيا براي اين‌كه خودشونو امتحان كنن
يا
براي اين‌كه به خدا نشون بدن كارشون با اخلاص بوده
كار خير كه مي‌كنن
خودشون مي‌گن كه يكي ديگه انجام داده
مثلاً:
«اين پول رو يك بنده خدايي به من داد كه بدم به شما»
اين‌طوري ديگه هيچ ريايي در كارشون نيست
كاملاً مخلصانه مي‌شه
خوب برايش توضيح دادم
در حالي كه رانندگي مي‌كردم
كه خوب بفهمد
مفهوم اخلاص و ريا را
و فهميد
و بعدش
اما
يك سؤالي پرسيد
شگفت:
«اين‌كه دروغه، نيست؟!»
آه!
راست مي‌گفت
اصلاً حواسم نبود
خب دروغ كه گناه است
بزرگ‌ترين گناه
حالا اين را چگونه توجيه كنم؟!
ولي
من هميشه حرف حق را مي‌پذيرم
بايد صادقانه صحبت كنم:
- آفرين سيداحمد!
احسنت به تو!
درست فهميدي
به نكته دقيق و خوبي اشاره كردي
دقيقاً
اين دروغ است
يعني اين بندگان خدا
براي اين‌كه از ريا فرار كنند
خود را به دامن يك گناه ديگر مي‌اندازند
دروغ!
«خب پس بايد چكار كنند؟!»
- دروغ نگويند
بلكه اصلاً پاسخ ندهند
نگويند چه كسي داده
چه كسي نداده
اين‌طور مثلاً:
«آقا نپرس از كجا اومده يا كي داده، اين پول مال ِ شماست!»
پذيرفت
پاسخش را گرفت
و من
ياد خاطره‌اي افتادم
كه از حضرت امام راحل (ره) جايي خوانده بودم
با اين مضمون:
شخصي خدمت ايشان رسيده
وقتي دعوت فرمودند به صرف غذا
شخص تعارف كرده:
صرف شده، ميل ندارم!
امام (ره) پاسخ داده‌اند:
براي امر به اين كوچكي دروغ نگوييد آقا
شما غذا ميل نكرديد، الآن هم ميل داريد!
چرا براي اين امور بي‌ارزش خود را به گناه مي‌اندازيد؟!
راست مي‌گويد
خب بگويد: الآن غذا نمي‌خورم!
يك نگاهي به زندگي خود بياندازيم
به سنّت‌هايمان
خصوصاً حالا كه نوروز نزديك است
ديد و بازديد فراوان
چقدر.
كافيست كمي تأمل كنيم و دقت
چقدر به هم دروغ مي‌گوييم
در موضوعات بي‌ارزش زندگي
به خيال خودمان هم كار درستي مي‌كنيم
اين‌كه
احترام ميهمان يا ميزبان را نگه داشته‌ايم!
قال علي (ع): «وَ اِيّاكَ وَ مَصَادَقَةَ الْكَذّابِ، فَاِنَّهُ كَالسَّرابِ، يُقَرِّبُ عَلَيْكَ الْبَعيدَ، وَ يُبَعِّدُ عَلَيْكَ الْقَريبَ» (نهج‌البلاغه، ح38)
و از رفاقت با دروغگو حذر کن، چرا که مانند سراب است، دور را در نظرت نزديک و نزديک را دور مى کند. (ترجمه انصاريان)
درباره این سایت